Koniec Sezonu z Kine­Dok online!

Kine­Dok to między­nar­o­dowy klub fil­mowy oraz alter­naty­w­na plat­for­ma pro­mocji i dys­try­bucji europe­js­kich filmów doku­men­tal­nych, nagradzanych na fes­ti­walach na całym świecie, m.in: Mil­le­ni­um Docs Against Grav­i­ty, Ji.hlava Inter­na­tion­al Doc­u­men­tary Film Fes­ti­val, Dok Leipzig.

Pro­jekt Kine­Dok został zainicjowany przez Insty­tut Fil­mu Doku­men­tal­nego w Pradze. W Polsce pro­jekt dostał swo­ją kole­jną szan­sę dzię­ki poz­nańskiej Fun­dacji Ad Arte. W pro­jek­cie uczest­niczą przed­staw­iciele: Czech, Słowacji, Rumu­nii, Węgi­er, Buł­garii oraz Chorwacji.

Obec­nie kończymy sezon 2020/2021 pokaza­mi online. 

To ostat­nia szansa żeby zobaczyć wybrane filmy z kat­a­logu Kine­Dok 2020/2021. Przez 8 dni, codzi­en­nie o tej samej porze, za dar­mo, macie okazję obe­jrzeć wybrany przez nas film. Rekomen­du­je­my oglą­danie filmów w ogród­ku, na dzi­ałce czy na balkonie. 

Widz­imy się codzi­en­nie o g. 20.00 na sean­sie online najlep­szych filmów doku­men­tal­nych z europy środkowo-wschodniej. 

*W pro­gramie wydarzenia zna­j­du­ją się tytuły nowe i powtórkowe. 

Wydarze­nie jest bezpłatne i odby­wa się online. Filmy dostęp­ne będą tylko na tere­nie Pol­s­ki przez stronę kinedok.net/pl

Har­mono­gram projekcji:

23.06 / Cen­tral Bus Sta­tion / g. 20.00 

24.06 / Nev­er Hap­pened / g. 20.00

25.06 / Ghet­to Bal­boa / g. 20.00

26.06 / Teach / g. 20.00

27.06 / On The Water / g. 20.00

28.06 / Srben­ka / g. 20.00

29.06 / Easy Lessons / g. 20.00

30.06 / Kiruna / g. 20.00

infor­ma­c­je o filmach:

Cen­tral Bus Sta­tion, reż. Tomáš Elšík / Czechy, 2018, 75’ — 

tytułowy Dworzec Cen­tral­ny w Tel Awi­wie jest jed­nym z najbardziej ruch­li­wych dwor­ców na całym świecie. Wiz­jon­er­s­ka wiz­ja architek­ta została przys­poso­biona przez imi­grantów z całego świa­ta, którzy przy­jechali do Izraela w poszuki­wa­niu lep­szego życia. Yonatan odwiedza budynek reg­u­larnie już 17 lat i może pokazać jego drugie oblicze tym, którzy zde­cy­du­ją się wybrać razem z nim na piel­grzymkę. Dobrze wie, że zejś­cie do trzewi budynku poma­ga odnaleźć siebie, a społecznoś­ci, które odnaw­ia­ją swo­je wartoś­ci, kul­ty­wu­ją trady­c­je i chcą bronić swo­jego domu. Budynek sta­je się prawdzi­wym odzwier­ciedle­niem tamte­jszego społeczeństwa.

Nev­er Hap­pened, reż. Barbo­ra Berezňáková, Słowac­ja, Czechy, 2019, 80’ —

Wciąż niewy­jaśnione zabójst­wo byłego funkcjonar­iusza, Róber­ta Remiáša, w 1996 roku, który rzeko­mo był pow­iązany ze Słowacką Służbą Infor­ma­cyjną i wypeł­ni­ał rozkazy najważniejszych ofic­jeli państ­wowych, do dziś kładzie się cie­niem na młodej his­torii demokracji na Słowacji. Rok wcześniej rząd zaplanował por­wanie syna prezy­den­ta Słowacji, który był w kon­flik­cie z ówczes­nym pre­mierem, Vladimírem Mečiarem. Remiáš, jedyny świadek por­wa­nia, stał się niewygod­ną osobą. Ten sug­esty­wny doku­ment przepla­ta gatun­ki i sposo­by nar­racji, potęgu­jąc dra­maturgię i upod­ab­ni­a­jąc nagra­nia do sty­lu lat 90. W pewnym momen­cie przeszłość niespodziewanie przepla­ta się z teraźniejszością.

Ghet­to Bal­boa, reż. Árpád Bogdán, Węgry, 2018, 90’ — 

Były członek mafii pochodzą­cy z cieszącej się złą sławą ósmej dziel­ni­cy w Budapesz­cie zwanej Get­tem od ośmiu lat uczy bok­su dzieci żyjące w biedzie. Jeden z chłopców odnosi zwycięst­wa na kole­jnych szczeblach bok­su zawodowego, by zawal­czyć o pas mis­trza. Ma szan­sę udowod­nić swoim zna­jomym, że wydostanie się z Get­ta jest możliwe.

Teach, reż. Alex Bren­dea, Rumu­nia, 2019, 80’ — 

Pro­fe­sor matem­aty­ki z Bystrzy­cy postanaw­ia porzu­cić kon­ser­waty­wny sys­tem naucza­nia i otwiera pry­wat­ną „klasę korepety­cyjną” w swoim dwupoko­jowym mieszka­niu. Obser­wu­je­my jego pró­by zaszczepi­enia w swoich ucz­ni­ach zamiłowa­nia do nau­ki. Lekc­je matem­aty­ki sta­ją się jed­nak przede wszys­tkim lekc­ja­mi życia.

On The Water, reż. Goran Dević, Chorwac­ja, 2018, 80’ —

Rze­ki gro­madzą his­to­rie i opowieś­ci. Sawa, Kupa i Odra przepły­wa­ją przez cen­trum prze­mysłowego mias­ta Sisak w Chorwacji. Wokół nich toczyło i nadal toczy się życie mieszkańców mias­ta i regionu. Wielu mieszkańców wspom­ni­anego terenu związanych jest z wojną w Chorwacji i kon­flik­ta­mi na tle etniczym oraz społecznym. Goran Dević opiera struk­turę swo­jego fil­mu na opowieś­ci­ach mieszkańców, którzy 25 lat później dalej wspom­i­na­ją trau­maty­czne przeży­cia. “On the Water” to poe­t­y­ck­ie i poli­ty­czne studi­um zmi­en­noś­ci i stałoś­ci ludzi oraz miejsc. 

Więk­szość mieszkańców rze­ki i osób z niej korzys­ta­ją­cych jest związanych z wojną w Chorwacji i kon­flik­ta­mi na tle etnicznym oraz społecznym, a Goran Dević oparł struk­turę swo­jego fil­mu na ich opowieś­ci­ach. Choć minęło już 25 lat, ten his­to­ryczny okres wyda­je się być równoległą rzeczy­wis­toś­cią, która kładzie się cie­niem na bohat­er­ach fil­mu niczym niekończą­ca się trau­ma. “On the Water” to poe­t­y­ck­ie i poli­ty­czne studi­um zmi­en­noś­ci i stałoś­ci ludzi oraz miejsc, a dzielą­ca je grani­ca stale się zaciera.

Srben­ka, reż. Nebo­jsa Sli­jepce­vic, Chorwac­ja, 2018, 72’ — 

Zimą 1991 roku Ser­b­ka, Alek­san­dra Zec, została zabi­ta w Zagrze­biu. Spraw­ców odnaleziono, ale nigdy nie zostali skazani. Ćwierć wieku później reżyser teatral­ny Oliv­er Frljić wys­taw­ia na ten tem­at sztukę w Rijece. Pró­by przed spek­tak­lem sta­ją się zbiorowy­mi ses­ja­mi psy­cho­teu­rapety­czny­mi, a dla 12-let­niej aktor­ki Niny woj­na w Chorwacji wyda­je się wciąż trwać.

Easy Lessons, reż. Dor­rotya Zur­bo, Węgry, 2018, 78’ — 

Poe­t­y­c­ka podróż pięknej, młodej dziew­czyny Kafii, która będąc u progu dorosłoś­ci zry­wa z wartoś­ci­a­mi wśród których doras­tała w Soma­lii. Trady­c­ja, tabu i dog­maty nie mają przys­tosowa­nia do zwycza­jnej codzi­en­noś­ci życia na europe­js­kich Węgrzech. Jej mama pomogła jej uciec od przez­naczenia, ale jak może jej ter­az wytłu­maczyć zmi­any, które wprowadz­iła w swoim życiu? Chce to zro­bić z poczu­cia obow­iązku albo w nadziei na odkupi­e­nie, tylko jak to zro­bić? Jej wewnętrz­na wal­ka sta­je się istotą fil­mu i jest może jedyną for­mą spowiedzi.

Kiruna, reż. Gre­ta Stock­las­sa, Czechy, 2019, 90’ —

Mias­to gór­nicze Kiruna, położone pon­ad 200 kilo­metrów nad kołem pod­biegunowym, jest zbu­dowane na najnowocześniejszym i najwięk­szym na świecie tunelu służą­cym do wydoby­cia rudy żelaza, który stanowi znaczące źródło dochodów dla rzą­du Szwecji. Jed­nakże na skutek ciągłego wydoby­cia mias­to zaczęło się zapadać. Aby ratować prze­mysł, rada mias­ta wraz z przed­siębiorstwem wydoby­w­czym LKAP zade­cy­dowała o prze­niesie­niu mias­ta i jego mieszkańców 3 kilo­m­e­try na wschód. Dzię­ki temu potenc­jal­na katas­tro­fa dała początek nieogranic­zonym możli­woś­ciom. Nowa Kiruna będzie jeszcze bardziej nowoczes­na, ze społeczeńst­wem lep­iej przy­go­towanym na nad­chodzącą przyszłość. Ale czy zaplanowanie takiego ide­al­nego świa­ta jest w ogóle możliwe?

Ofic­jal­na strona Kine­dok
Śledź nas na Face­booku Kine­dok Pol­s­ka
Koor­dy­nacją pro­jek­tu zaj­mu­je się Ania Golon / ania@adarte.pl